ابت ڏاڻو، ڏاوڻيو اُبَتِ ڏاڻو، ڏاوَڻِيو ذ. صفت. اُبتي ڏاوڻ وارو. هڪ قِسم جي عيب وارو (گهوڙو)، جنهن جي آمهون سامهون ڪُنڊائتن پيرن تي اڇا ٽڪا هجن. عام وهم موجب نڀاڳو گهوڙو. (ث) اُبَت ڏاڻِي.
