لَڳَڻُ

سنڌي

فعل

1. جسماني طور (طبعي طور) ڇُهڻ

   مون سان لڳي ويهہ.

2. زور سان ٽڪرائجڻ

   اڄ هيرَ پئي لڳي.

3. تڪليف ده ٿيڻ

   مون کي ڌڪ لڳو.

4. محسوس ڪرڻ

   هُو مون کي سٺو ٿو لڳي.

5. ڀانئڻ، سمجھڻ

   مون کي لڳي ٿو ته هُو سچ پيو ڳالهائي.

6. ڏسجڻ

   انهن ڪپڙن ۾ هُو چريو پئي لڳو.

7. اعتبار ڪرڻ

   هن جي ڳالهين تي لڳڻ بيوقوفي آهي.

8. ٿيڻ

   هن کي عشق لڳو آهي.

9. اچڻ

   مون کي پيشاب لڳو آهي.

10. پاڙ جھلڻ

    منهنجو پوکيل ٻوٽو لَڳِي ويو آهي.

11. وَڄَڻُ

    گھڙيالَ ۾ يارهن لڳا آهن.

12. قابو ٿيڻ

    ڪوڪو لڳي ويو.

ترجما

لاڳاپيل لفظ ۽ اصطلاح

• لَڳُ
• لَڳاءُ
• لَڳَتِ
• لاڳَتَ
• لَڳِي
• لَڳولڳُ