مَڪَڙُ

مَڪَڙُ (جِيتُ)

سنڌي

اُچارُ

بُڻڀياسُ

اسم

1. فصل کائيندڙ ھِڪُ جيتُ، جيڪو ھزارن جي تعداد ۾ گڏجي، ماڪَڙ جِي صورَتَ ۾، فصل تي حملا آور ٿيندو آھي.
2. ھندستان کان سنڌ ۾ آيل پناھگير، اردو ڳالھائيندڙ

   سڄي ڪراچي مڪڙن سان ڀري پئي آهي.

پڻ ڏسندا

• ماڪَڙِ
• مڪڙائڻ