مُٽُ

سنڌي

اسم (مذڪر)

1. پيشاب، بُڪِيءَ ۾ ٺهندڙ پٽڙو مادو جنهن ۾ پاڻي، لُوڻياٺ ۽ ڀاڻ شامل هوندا آهن.

ترجما

لاڳاپيل لفظ ۽ اصطلاح

• پنهنجي ئي مُٽَ ۾ تِرڪَڻُ
• گُونهن مُٽُ سوڙهو ٿيڻ

پڻ ڏسندا

• مُٽَڻُ
• مُٽُ لَڳَڻُ
• مُٽِي ڇَڏَڻُ