کَٻَڙُ

سنڌي

اُچارُ

کَ ٻَ ڙُ

بُڻڀياسُ

اسم (مذڪر)

1. چهچ سائي رنگ ۽ پوري پني قد سان ڪمزور ڪاٺ وارو گھاٽو وڻ، جيڪو بهار جي مند ۾ گلابي رنگ جا پيرون جھليندو آهي ۽ اڪثر ٻارَڻَ طور استعمال ٿيندو آهي.

لاڳاپيل لفظ ۽ اصطلاح

• سنڌي ماڻهو کٻڙ نالو رکندا آهن. تنهن ڪري اهو اسم خاص بہ آهي.

پڻ ڏسندا

• ڪِرڙُ
• ڪنڊي
• ڪانڊيرو