ڪِنِ

سنڌي

ظرف

ڪِنِ

1. ڪي جِي ترڇي صُورت، تقريباً

   مون کان ڪِنِ ڏهن ماڻهن تنهنجو پڇيو.

ضمير (جمع)

1. ڪي جِي ترڇي صُورت، ڪنهن جو جمع

   ڪِنِ جو خيال آهي ته ڪائنات جو ڪو به خالق نه آهي.

هم اکر

• ڪِنُ
• ڪَنُ
• ڪِنَ
• ڪُنُ
• نَڪُ