هيءُ هڪ سنڌي پهاڪو آهي، هن جو ملطب آهي ته گِدرو مِٺو آهي يا ڦِڪو؟، انبُ مٺو آهي يا کٽو؟، وَنگو مٺو آهي يا ڪڙو؟ اهو ڳُجهه آهي، جنهن جو علم الله کي آهي، بندي کي نه آهي. مثال: ”وڏيون اکيون، الک کي.“ [1][2]